تعریف طب اسلامی
افرادی که از این طب یاد می‌کنند دو دسته‌اند: عده‌ای آن را دستاوردهای طبی مسلمین با لحاظ دوره‌های ترجمه، نقد، تأسیس و سرانجام بسط و گسترش آن در قرون اول تا هفتم هجری می‌دانند و از آن به نام‌های مختلف ازجمله طب عربی یاد می‌کنند و همپوشانی کامل این بخش با طب سنتی معلوم است.
دسته دوم ماثورات پیامبر (صل ا… علیه و آله و سلم) و ائمه (علیهم‌السلام) را در نظر دارند و به کتب طب النبی، طب الصادق، طب الرضا و حجامت و فصد و زالو (حدیث) استناد می‌کنند.
در طب اسلامی بیشتر از انواع غذاها و داروهای گیاهی، نوشیدنی‌ها، حجامت، زالو و فصد صحبت می‌شود. دستورالعمل‌ها و نسخه‌های این طب گاه موردی و خاص بوده و تعمیم آن اشتباه است.
در طب اسلامی بیشتر به امساک توجه شده است تا مطالب دیگر. در این طب بیشتر به رعایت بهداشت عمومی توجه شده است. امروزه در این طب، بخشی از دستورها قابلیت دسترسی و اجرای کمی دارد و در برخی موارد هزینه‌ها نسبتا بالاست.
تعریف طب قرآنی
علمی است که درباره ساختار روحی و جسمی انسان صحبت می‌کند و برای غذای او اهمیت زیادی قائل است و هستی‌اش را در گرو غذایی که برایش مشخص شده است، می‌داند. (سوره طارق آیه 5)
خداوند سبحان زمانی که غذای انسان را خلق می‌کند، خود را موردستایش قرار می‌دهد. (سوره غافر آیه 64)
خداوند منان خلقت و اعمال انسان را مساوی با غذای انسان می‌داند. (سوره عبس آیه 24)
در طب قرآنی انسان بر مبنای طبع و مزاج خود، غذا و فصل عمل می‌کند. این طب بهترین روش پیشگیری را بیان می‌کند که هزینه چندانی ندارد.
مهمترین مسئله در طب قرآنی امکان شفاست که در هیچ طبی وجود ندارد. مهمتر اینکه خداوند متعال یکی از این شفاها را به ماده‌ای غذایی به نام عسل اختصاص داده است.
پایه و اساس درمان در طب قرآنی صرفا استفاده از غذاست، نه دارو. این طب سریع‌تر از طب‌های رایج دنیا به بیماران جواب می‌دهد. درمان در این روش هزینه‌ای جز برای تغذیه صحیح برای بیمار ندارد.
طب قرآنی ابعاد مختلف روحی و روانی شخص را در نظر می‌گیرد و به او آرامش می‌دهد. در این طب علل بیماری‌ها و درمان آن‌ها در سوره روم آیه 30 بیان شده است.
برگشت به فطرت و حرکت بر مبنای آن و توجه به مواد غذایی نامبرده شده در قرآن اساس طب قرآنی است و مبنای آن همان درمان از درون است که در فرمایش مشهور امیرالمؤمنین علیه‌السلام آمده: «دوائک فیک و لاتشعر و دائک منک و لاتبصر» (دیوان منسوب به امیرالمؤمنین صفحه 78 به کوشش قطب راوندی) نتیجه آنکه طب قرآنی در صورت فراگیرشدن ساده‌ترین و بهترین روش زندگی برای تأمین و ارتقای سلامت انسان‌هاست.
طب نوین بهتر است یا طب سنتی؟
با گذشت بیش از سه سده از رشد روزافزون طب نوین امروزه بسیاری از آگاهان و خبرگان فریادشان از عوارض ناگوار ناشی از آن بلند شده است. از حسن اتفاق، این فریاد ابتدا در غرب محل تولد طب نوین و سپس در سراسر دنیا بلند شده است.
طرفداران مدرنیته، پزشکی مدرن را از مهمترین دستاوردهای آن می‌دانند. آن‌ها معمولا با مطرح کردن چند مصداق جزئی در موفقیت پزشکی مدرن در تشخیص و رفع برخی بیماری‌ها، به طب سنتی و بلکه هر طب مخالف با اصول پزشکی مدرن می‌تازند.
در این خصوص اشاره به چند نکته مهم است: بسیاری از طرفداران طب جدید، از ضایعات و معضلات آن اطلاع ندارند یا به دلایلی به‌رغم اطلاع از مشکلات آن، بازهم آن را تبلیغ می‌کنند.
امروزه بر آگاهان و خردورزان جامعه جهانی روشن شده است که طب جدید در اکثر موارد به پیدایش عوارض و نتایج ناگواری در مورد سلامت انسان منجر شده است.
بسیاری از آن‌ها هیچ اطلاع دقیقی از طب سنتی ندارند یا اینکه غالبا تنها از نقص‌های آن آگاهند. مهمترین مزیت‌های طب سنتی بر طب مدرن عبارتند از:
شیوه درمانی طب سنتی
شیوه درمانی طب سنتی شیوه دفع کننده است، خلاف طب جدید که معمولا شیوه درمانی رفع کنندگی دارد. اصول طب سنتی مانع از مریض شدن می‌شود درحالی‌که اصول طب نوین بیشتر به درمان مرض واقع‌شده اختصاص دارد.
درمان علت‌ها در طب سنتی
طب سنتی به درمان علت‌ها می‌پردازد، درحالی‌که طب نوین بیشتر به عوارض معلول‌ها توجه دارد. طب سنتی در درمان بیماری، به تعدیل درون انسان توجه دارد، درحالی‌که طب جدید بیشتر به دنبال هماهنگ کردن انسان با بیرون است.
شیوه درمانی اقلیمی نه جهانی
شیوه درمانی طب سنتی اقلیمی و جزئی است، خلاف طب نوین که داروها و نسخه‌های آن عمومی و جهانی پیچیده می‌شوند.
داروهای گیاهی نه شیمیایی
ازآنجاکه داروهای طب سنتی اغلب گیاهی و طبیعی است، حتی درصورتی‌که طبیب نتواند درد و بیماری را به طور صحیح مورد شناسایی قرار دهد، بازهم استفاده آن داروها ضرر و درد مضاعفی برای بیمار ایجاد نمی‌کند.
اما در طب نوین که بسیاری از داروهای آن شیمیایی است، در صورت عدم‌تشخیص صحیح بیماری، استفاده دارو درد بیمار را مضاعف خواهد کرد. به همین علت بسیاری از مردم از طب نوین ناامید شده و به طب سنتی روی آورده‌اند.
آمار تخمینی نشان می‌دهد که آمریکایی‌ها هر سال در حدود 13 میلیارد و 700 میلیون دلار برای استفاده از معالجه و معاینه روش‌های سنتی پزشکی پرداخت می‌کنند؛ زیرا معتقدند روش‌های جدید قادر به درمان بیماری آن‌ها نیست.
