طب سنتی شامل جنبه‌های پزشکی در دانش سنتی است که در جوامع گوناگون و در نسل‌های مختلف پیش از دوران پزشکی مدرن شکل گرفته است. طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی (WHO)، طب سنتی «مجموعه‌ای است از دانسته‌ها، مهارت‌ها و اعمال که بر پایه نظریه‌ها، باورها و تجربه‌های بومی فرهنگ‌های مختلف است، خواه قابل‌شرح باشد یا نباشد که در بهداشت و نیز پیشگیری، تشخیص، بهبود و مداوای بیماری‌های جسمی و ذهنی مورداستفاده قرار می‌گرفتند». در مقابل طب سنتی، «پزشکی مبتنی بر شواهد» قرار دارد.
در برخی از کشورهای آسیایی و آفریقایی تا ۸۰٪ از مردم نیازهای اولیه بهداشتی خود را از طریق طب سنتی برطرف می‌کنند. زمانی که از طب سنتی خارج از فرهنگ سنتی استفاده می‌شود، آن را «پزشکی جایگزین» در نظر می‌گیرند.
برخی از انواع طب سنتی مورداستفاده در سراسر دنیا عبارت‌اند از: طب سنتی چین، طب سنتی کره‌ای، طب سنتی آفریقایی، طب ایران باستان، طب سنتی ایرانی، آیورودا و طب سنتی اروپایی. رشته‌های علمی که به مطالعه طب سنتی می‌پردازند عبارت‌اند از گیاه‌درمانی، اتنومدیسین، مردم‌گیاه‌شناسی و انسان‌شناسی پزشکی.
سازمان جهانی بهداشت خاطرنشان می‌کند که «استفاده نادرست از داروها و روش‌های سنتی می‌تواند اثرات منفی یا خطرناکی داشته باشد» و «تحقیقات بعدی لازم است تا اثربخشی و ایمنی داروها و روش‌های مورداستفاده در برخی از طب‌های سنتی تأیید گردد.» سازمان جهانی بهداشت یک استراتژی ۹ ساله برای حمایت از کشورهای عضو دارد که از نقش مثبت و سازنده طب سنتی در جوامع اطمینان حاصل گردد.
نگرانی‌های ایمنی
اگرچه ۱۳۰ کشور در مورد داروها و تجویزهای طب سنتی مقررات دارند، اما خطرات ناشی از استفاده از آنها وجود دارد (به‌عنوان‌مثال، بیماری مزمن زئونوز، عمدتاً به دلیل اینکه برخی از داروهای طب سنتی هنوز از مواد حیوانی استفاده می‌کنند در انسان ایجاد می‌شود. اغلب تصور می‌شود که به دلیل طبیعی بودن داروهای فرض شده، آنها بی‌خطر هستند، اما اقدامات احتیاطی متعددی با استفاده از داروهای گیاهی همراه است.
استفاده از گونه‌های در حال انقراض
حیوانات در حال انقراض، مانند چشم‌گرد تنبل، گاهی اوقات برای تهیه داروهای سنتی کشته می‌شوند.
باله‌های کوسه در طب سنتی نیز مورداستفاده قرار گرفته‌اند و اگرچه اثربخشی آنها اثبات نشده است، اما به جمعیت کوسه‌ها و اکوسیستم آنها آسیب می‌رساند.
تجارت غیرقانونی عاج را می‌توان تا حدی در خریداران طب سنتی چینی جستجو کرد. تقاضا برای عاج یک عامل بزرگ در شکار غیرقانونی گونه‌ها مانند کرگدن و فیل است.
طبایع غذاها
در طب سنتی غذا به دودسته سرد، گرم تقسیم می‌شوند؛ که روش‌هایی برای تشخیص این ۲ امر وجود دارند ولی استثنائاتی در این زمینه هم وجود دارد.
کلیه ماده‌های غذایی، تندی، شوری و شیرینی جزو گرم‌مزاج‌ها شناخته می‌شود.
و کلیه ماده‌های غذایی ترش، ملس، کال، میوه نارس و هر چیزی سفید به جز شکر و نمک جزو سردمزاج‌ها شناخته می‌شود.
که خود این ۲ دسته بر اساس حالت میزان موجود آب درون ماده غذایی، تقسیم‌بندی می‌شود.
