نقش تمرين درماني و حركات اصلاحي در پيشگيري و درمان ضايعات عضلاني و اسكلتي كودكان و نوجوانان
در ضایعات عضلاني و اسکلتي معاينات و روش‌های درماني در جهت حفظ و به دست آوردن مکانيک مناسب بدن است. هدف برنامه‌های اصلاحي بويژه در مدارس بر شناسايي آموزش پيشگيري و بهبود ناهنجاری‌هاست. بايد ارزيابي و تشخيص به‌طور دقيق و تخصصي صورت بگيرد. اولين گام توجه به پوسچر فرد است. زيرا کليه اختلالات عضلاني و اسکلتي صرف‌نظر از علت اوليه علائم خود را بر پوسچر فرد بروز می‌دهند. پوسچر خوب عبارت است از تعادل اسکلتي و عضلاني که ساختمان‌های نگه‌دارنده بدن را در مقابل ضايعه و تغيير شکل پیشرونده در هر حالتي که کار يا استراحت می‌کنند حفاظت می‌نماید. در چنين حالتي عضلات بيشترين کارايي و ارگان‌های داخل شکم و قفسه سينه وضعيت مناسبي را دارا می‌باشند. در هنگام ارزيابي پوسچر در حالت ايستاده از خط شاقولي به عنوان خط مرجع استفاده می‌شود. به‌عنوان‌مثال در زير نقاطي از بدن که در پوسچر استاندارد و از نگاه طرفي خط مرجع از آنها می‌گذرد ذکر شده است: کمي در قدام قوزک خارجي/ کمي در قدام محور زانو/ کمي در خلف محور مفصل هيپ/ تنه مهره‌های کمري/ مفصل شانه/ تنه بسياري از مهره‌های گردن/ مئاتوس خارجي شنوايي/ کمي در خلف رأس درز کرونال. ارزيابي پوسچر از دو نگاه طرفي و خلفي مورد بررسي قرار می‌گیرد.
اصلی‌ترین عوامل بروز نا هنجاری‌های وضعيتي
●اختلالات ژنتیکی و مادرزادي از قبیل scoliosis,torticollis,scheurmann …
●فقر حرکتي که منجر به ضعف عضلات می‌شود مانند کودکان آپارتماني و غير ورزشکار
● عادات نامناسب در ايستادن. راه رفتن. نشستن. حمل اشيا مانند کیف‌های دبستاني
● پوشاک نامناسب و تجهيزات غیراستاندارد مانند نیمکت‌های مدارس بویژه در دوران رشد
● کمبود محرکات رشدي از قبيل نور. آب‌وهوا. تغذيه…
● وضعیت‌های رواني و شخصيتي افراد مانند افرادي که به علت خجالتي بودن سرشان دائماً پايين است.
● افزايش وزن به عنوان عاملي که می‌تواند در بسياري از بیماری‌ها عامل تشدیدکننده باشد مانند صافي کف پا
آثار رشد و تکامل بر پوسچر: همان‌طور که مشاهده و تشخيص اختلالات شديد در يک فرد در حال رشد اهميت دارد. دانستن عدم انطباق پوسچر بچه‌ها با پوسچر استاندارد بزرگسالان نيز مهم است. اين مسئله علل متعددي دارد اما علت اوليه آن بيشتر بودن تحرک و انعطاف‌پذیری افراد در حال رشد نسبت به بالغين است. بسياري از انحرافات سيستم عضلاني و اسکلتي بچه‌ها در گروه انحرافات تکاملي قرار می‌گیرد. اين انحرافات. در سنين تقريبا مشخصي رخ می‌دهند و بدون درمان‌های اصلاحي بهبودیافته و کاملا از بين می‌روند. آيا انحراف موجود در يک کودک در حال تبدیل‌شدن به يک اختلال ثابت است يا خير بايد با مشاهدات مکرر صورت گيرد. يکسري اختلالات در سنين خاص طبيعي بوده و اگر پس از آن سنين مشاهده شود بايد به‌طورجدی تحت درمان زودهنگام قرار بگيرد و در غير اين صورت مشکلات فراواني در دوران بزرگسالي ايجاد خواهد کرد.
پس از ارزیابی‌های دقيق برنامه تمرين درماني و حرکات اصلاحي براي کودک تنظيم می‌گردد و مشخص می‌شود چه عضلاتي دچار کوتاهي و يا دچار ضعف شده‌اند و پس از آن براي عضلات کوتاه شده تمرينات کششي خاص و براي عضلات ضعيف شده برنامه‌های تقويتي معين می‌گردد و در طي اين مدت مشاهدات مکرر براي بررسي پيشرفت برنامه‌ها صورت می‌گیرد.
