چکاپ بانوان

بانوان معمولاً در سنین 45 تا 55 سالگی به‌طور تدریجی دچار یائسگی می‌شوند یعنی قاعدگی متوقف می‌شود و فرد دیگر امکان باردارشدن ندارد. در این دوران تغییرات هورمونی در بدن زنان ایجاد می‌شود. قبل از یائسگی، هورمون‌های زنانه باهم کار می‌کنند تا تخمک را از تخمدان‌ها رها کنند و یا قاعدگی ماهانه را تنظیم کنند یا از شروع بارداری حمایت کنند. در دوران یائسگی، در بدن زمان ترشح هورمون­های زنانه شروع به نوسان می‌کنند. این نوسانات هورمونی باعث قاعدگی نامنظم و سایر علائم یائسگی می‌شود. این علائم عبارت‌اند از : دوره‌های قاعدگی نامنظم، گرگرفتگی، مشکلات خواب، خشکی واژن، سوزش یا ترشحات واژن، نوسانات خلقی، مشکل در تمرکز

از آزمایش های یائسگی برای تعیین اینکه آیا علائم بیمار بخشی از یائسگی است یا مربوط به بیماری دیگری است استفاده می‌شود. در ارزیابی علت علائم یائسگی، پزشک ممکن است در مورد سن، علائم و سابقه خانوادگی بیمار سؤال کند. در حدود 75 درصد از زنان، علائم یائسگی در محدوده سنی مورد انتظار شروع می‌شود و پزشکان می‌توانند یائسگی را بدون انجام تست های آزمایشگاهی تشخیص دهند. یائسگی پس از 12 ماه قطع قاعدگی در زن تأیید می‌شود.

بااین‌حال، آزمایش‌های تشخیص یائسگی زمانی درخواست می‌شوند که علت علائم مشخص نباشد. به‌عنوان‌مثال، آزمایش تشخیص یائسگی ممکن است برای زنانی که هیسترکتومی انجام داده‌اند یا بانوانی که علائم غیرطبیعی یائسگی را نشان می‌دهند، درخواست داده ­شود.
از چه آزمایش‌هایی برای تشخیص یائسگی استفاده می‌شود؟
با افزایش سن، تخمدان‌ها کمتر به هورمون محرک فولیکول (FSH) و هورمون لوتئینیزه (LH) (دو هورمون مهم برای تخمک‌گذاری و تنظیم دوره‌های قاعدگی) واکنش نشان می‌دهند. در پاسخ، تخمدان‌ها تولید استروژن و پروژسترون را متوقف کرده و باعث کاهش سطح استروژن در بدن و افزایش سطح FSH می‌شوند.