ویروس هپاتیتB (HBV) 42 نانومتر قطر دارد و DNA دار است. این ویروس پلاسمایی و به راحتی توسط همه فرآورده های خون و غالب محصولات خون مثل فاکتور VIII منتقل می شود. دوره کمون این بیماری از 2 تا 6 ماه (معمولاحدود 4 ماه) است.

چون به هر دو غیرفعال سازی شیمیایی و گرما مقاوم است، تعداد موارد انتقال یافته از راه تزریق خون با غربالگری خون های اهدایی به شدت کاهش یافته است.

ویروس هپاتیتC از فلاوی ویروس هاست که علت بیشتر هپاتیت های non-A,non-B می باشد. آنتی بادی این عامل می تواند با روش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA) شناسایی شود. دوره کمون هپاتیت C معمولا 4 تا 6 هفته است

آزمایش غربالگری هپاتیتC معمولا برای اهدا کنندگان خون انجام می شود.

نکته : ویروس هپاتیت A و E به ندرت باعث هپاتیت پس از انتقال خون می شوند زیرا حالت ناقل ندارند.

اگرچه پاروویروس سرم هنگامی که با تزریق خون انتقال می یابد، معمولا پاتوژن نیست، می تواند منجر به یک بحران آپلاستیک در بیمار مبتلا به کم خونی همولیتیک مزمن (مانند کم خونی سلول داسی شکل)، به دلیل اثر بازدارنده بر پیش سازهای گلبول های قرمز، شود. خطرانتقال توسط فرآورده های خون کم است زیرا مانند هپاتیتA وضعیت ناقل ندارد و مدت ویرمی آن کوتاه است.

ویروس سیتومگال (CMV) جزء خانواده هرپس ویروس هاست و باعث عفونت نهفته درلکوسیت دارای مارکر CD14 می شود.

دوره کمون این بیماری تا 12 هفته است و تزریق خون می تواند باعث عفونت اولیه، فعال شدن مجدد عفونت نهفته درون زا و یا عفونت مجدد با گونه متفاوتی از ویروس شود.

آزمایش تشخیص CMV برای همه اهداکنندگان ضروری نیست چرا که تعداد کمی از بیماران در خطر ابتلا به این بیماری هستند.