عوارض جانبی ناندرولون 

• اکنه
• دوره قاعدگی نامنظم
• بزرگ شدن کیلیتوریس
• تکرر ادرار
• تورم پستان
• گرفتگی صدا
• پرمویی (هیرسوتیسم)
• اختلال نعوظ
• خشونت صدا

مصرف طولانی مدت این دارو عوارض جدی بر روی کبد، کلیه، قلب، بیضه ها و استخوان ها دارد

این دارو یک داروی دوپینگی در ورزش است

ناندرولون – داروسازی بالینی

استروئیدهای انابولیک مشتقات مصنوعی تستوسترون هستند. برخی از تأثیرات بالینی و واکنشهای جانبی خصوصیات اندروژنیک این دسته از داروها را نشان می دهد. تفکیک کامل اثرات انابولیک و اندروژنیک حاصل نشده است. بنابراین اقدامات استروئیدهای انابولیک مشابه هورمون های جنسی مردانه است که در صورت تجویز به کودکان خردسال ، باعث ایجاد اختلالات جدی در رشد و رشد جنسی می شود. استروئیدهای انابولیک عملکردهای غدد هیپوفیز را سرکوب می کنند و ممکن است تأثیر مستقیمی بر بیضه داشته باشند. گزارش شده است که استروئیدهای انابولیک باعث افزایش لیپوپروتئین های با چگالی کم و کاهش لیپوپروتئین های با چگالی بالا می شوند. با قطع درمان این تغییرات به حالت طبیعی برمی گردند.

موارد مصرف و مصرف ناندرولون

ناندرولون دکانوات برای کنترل کم خونی نارسایی کلیه نشان داده شده است و نشان داده شده است که باعث افزایش هموگلوبین و توده سلول های قرمز می شود. گزارش شده است که بیماران بی حسی ناشی از عمل جراحی کمتر پاسخگو هستند.

موارد منع مصرف

بیماران مرد مبتلا به سرطان پستان یا با سرطان پروستات شناخته شده یا مشکوک.کارسینومای پستان در زنان مبتلا به هیپرکلسمی: استروئیدهای انابولیک اندروژنیک ممکن است باعث تحریک تحلیل پوستی استخوان شود.

بارداری ، به دلیل مردانگی جنین.

نفروز یا مرحله نفروتیک نفریت.

هشدارها

peliosis hepatis ، شرایطی که در بافت های جنینی و بعضی اوقات با جراحی خون جایگزین می شود ، در بیماران دریافت کننده درمان استروئید انابولیک اندروژنی گزارش شده است. این کیست ها بعضی اوقات با حداقل اختلال عملکرد کبدی وجود دارد ، اما در زمان های دیگر انها با عدم زندگی همراه شده اند. انها تا زمان خطرناک شدن زندگی در زندگی یا رشد هموراژ در داخل رحم ، اغلب انها به رسمیت شناخته نمی شوند. برداشت مواد مخدر معمولاً در ناپدید شدن کامل ضایعات. تومورهای سلولهای کبدی نیز گزارش می شوند. اغلب این تومورها بزرگ و وابسته به اندروژن هستند ، اما تومورهای بدخیم fatal گزارش شده اند. برداشت دارو از نتایج اغلب داروها در تجمیع یا توقف پیشرفت تومور. با این حال ، تومورهای کبدی همراه با اندروژن یا استروئیدهای انابولیک بسیار بیشتر از سایر تومورهای کبدی ، واسکولار هستند و ممکن است تا زمانی که زندگی در معرض خطر از بین می رود ، سکوت کنند. تغییرات چربی خون که مشهور است با افزایش خطر اترواسکلروز در بیماران مبتلا به اندروژن و استروئیدهای انابولیک مشاهده می شود ، همراه است. این تغییرات شامل کاهش لیپوپروتئین با چگالی بالا و بعضی اوقات افزایش لیپوپروتئین با چگالی کم است. این تغییرات ممکن است بسیار مشخص شده و ممکن است تأثیر جدی بر روی خطر التهاب عروق و بیماری عروق کرونر داشته باشد.

هیپرکلسمی ممکن است به صورت خود به خودی و در نتیجه اندروژن درمانی در زنان مبتلا به سرطان پستان منتشر شود. اگر با وجود این ماده مخدر ایجاد شود ، باید دارو را قطع کرد. در مصرف این داروها در بیماران مبتلا به بیماری های قلبی ، کلیوی یا کبدی احتیاط لازم است. زردی کلستاتیک با استفاده درمانی از استروئیدهای انابولیک و اندروژنیک همراه است. ادم ممکن است گاهی با یا بدون نارسایی احتقانی قلب اتفاق بیفتد. تجویز همزمان استروئیدهای ادرنال یا acth ممکن است به ادم اضافه شود. در کودکان ، درمان با استروئید انابولیک ممکن است بلوغ استخوان را تسریع کند بدون اینکه سود جبرانی در رشد خطی ایجاد کند. این اثر سو ad ممکن است منجر به به خطر افتادن قد بزرگسالان شود. هرچه کودک کوچکتر باشد ، خطر به وجود امدن قد نهایی بالغ بیشتر است. با ارزیابی سن استخوان مچ دست و دست هر شش ماه باید تأثیر ان بر روی بلوغ استخوان کنترل شود. ثابت نشده است که این دارو برای افزایش عملکرد ورزشی ایمن و موثر است. به دلیل خطر احتمالی عوارض جانبی جدی برای سلامتی ، این دارو نباید برای چنین هدفی استفاده شود.

موارد احتیاط

عمومی 

زنان باید از نظر علائم ویروس زایی (تعمیق صدا ، هیرسوتیسم ، اکنه ، کلیتوریمگالی و بی نظمی قاعدگی) مشاهده شوند. قطع دارو درمانی در زمان اثبات ویریلیسم خفیف برای جلوگیری از ویریلیزاسیون برگشت ناپذیر ضروری است. چنین ویرلی سازی معمولاً به دنبال استفاده از استروئید انابولیک در دوزهای بالا انجام می شود. انسولین یا دوز خوراکی افت قند خون ممکن است در بیماران دیابتی که استروئیدهای انابولیک دریافت می کنند ، نیاز به تنظیم داشته باشد.

اطلاعات برای بیماران

پزشک باید به بیماران دستور دهد که هر یک از عوارض جانبی استروئیدهای انابولیک اندروژنیک را گزارش کنند: گرفتگی صدا ، اکنه ، تغییر در دوره های قاعدگی ، موی بیشتر در صورت ، حالت تهوع ، استفراغ ، تغییر رنگ پوست یا تورم مچ پا.

تست های ازمایشگاهی

زنان مبتلا به سرطان پستان منتشر باید در طول دوره انابولیک درمانی میزان ادرار و کلسیم سرم را به طور مکرر تعیین کنند (بخش هشدارها را ببینید) در صورت درمان کودکان ، باید معاینات دوره ای (هر شش ماه) با اشعه ایکس سن استخوان در طول درمان انجام شود تا میزان بلوغ استخوان و اثرات انابولیک درمانی بر روی مراکز اپی فیز مشخص شود. هموگلوبین و هماتوکریت باید به طور دوره ای از نظر پلی سیتمی در بیمارانی که دوزهای بالای استروئیدهای انابولیک دریافت می کنند ، بررسی شوند. لیپیدهای سرم و کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا باید بصورت دوره ای تعیین شوند. به دلیل مسمومیت کبدی همراه با استفاده از استروئیدهای انابولیک 17-الفا الکیلاته ، ازمایشات عملکرد کبد باید به صورت دوره ای انجام شود.

تداخلات دارویی

داروهای ضد انعقاد خون. استروئیدهای انابولیک ممکن است حساسیت به داروهای ضد انعقاد خوراکی را افزایش دهند. برای حفظ زمان پروترومبین در سطح درمانی مورد نظر ، ممکن است دوز ضد انعقاد کاهش یابد. بیمارانی که تحت درمان ضد انعقادی خوراکی قرار می گیرند ، نیاز به نظارت دقیق دارند ، به خصوص هنگامی که استروئیدهای انابولیک شروع یا متوقف می شوند.

فعل و انفعالات ازمون های دارویی و ازمایشگاهی

درمان با استروئید انابولیک ممکن است باعث کاهش گلوبولین متصل به تیروکسین و در نتیجه کاهش سطح سرمی t4 و افزایش جذب رزین t3 و t4 شود. سطح هورمون تیروئید ازاد بدون تغییر باقی می ماند. استروئیدهای انابولیک ممکن است باعث افزایش زمان پروترومبین شوند.

سرطان زایی ، جهش زایی ، اختلال در باروری

ناندرولون ناندرولون در حیوانات ازمایشگاهی برای اثرات سرطان زایی یا جهش زایی ازمایش نشده است. تومورهای سلول کبدی در بیمارانی که تحت درمان با استروئید انابولیک اندروژنیک قرار گرفته اند گزارش شده است (به بخش هشدارها مراجعه کنید). بیماران سالمندان تحت درمان با انابولیک ممکن است در معرض خطر افزایش هیپرتروفی پروستات و کارسینوم پروستات باشند.

استفاده از کودکان

ایمنی و اثر بخشی ناندرولون دکانوات در کودکان مبتلا به سرطان پستان متاستاتیک (بندرت یافت می شود) ثابت نشده است. عوامل انابولیک ممکن است بلوغ اپی فیز را سریعتر از رشد خطی در کودکان تسریع کنند و این اثر ممکن است به مدت شش ماه پس از قطع دارو ادامه یابد. بنابراین ، برای جلوگیری از خطر به خطر افتادن قد بزرگسالان ، درمان باید با مطالعات اشعه ایکس در فواصل شش ماهه کنترل شود.

مصرف این دارو بستگی به نظر پزشک دارد.

مصرف این دارو بستگی به نظر پزشک دارد.