آسم و ورزش
وقتي بيماري آسم تحت كنترل باشد، نبايد بيمار را از انجام ورزش منع كرد بلكه بايدبه ورزش نيز تشويق نمود. بيمار دچار آسم قادر به انجام همه نوع ورزش است اما ورزش هايي چون پياده روي و دوچرخه سواري ارجح هستند. ورزش در هواي سرد و خشک مثل اسكي بايد با رعايت شرايط خاصي و با احتياط انجام شود. البته بايد توجه داشت كه فعاليت بدني و ورزش در بعضي از افراد مي تواند باعث شروع حمله آسم شود.بنابراين بايد نكات زير درمورد اين افراد رعايت گردد:
-فرد دچار آسم در صورتي كه هنگام ورزش دچار علائم گردد بايد نيم ساعت قبل از ورزش، داروي پيشگيري‌كننده نظير سالبوتامول را دريافت نمايد.
-هواي سرد و خشك و آلوده يك عامل قوي در شروع حمله آسم است. قبل از شروع ورزش بيماران بايد چند دقيقه بدن خود را با نرمش گرم كنند. اين نرمش سبب كم نمودن تغييرات سريع حرارتي در ريه ميگردد.
-عليرغم آن‌كه شنا ورزش مناسبي براي افراد مبتلا به آسم مي باشد ولي كلر موجود در آب و فضاي استخر به ويژه استخرهاي سرپوشيده ميتواند موجب تشديد علائم آسم گردد.
آسم و حاملگي
سير طبيعي آسم در حاملگي به خاطر تغييرات فيزيولوژيكي كه رخ ميدهد در افراد مختلف كامال متفاوت است آسم كنترل نشده ممكن است سبب عوارض زيادي براي مادر و جنين گردد. بنابراين رعايت نكات زير در اين بيماران حائز اهميت است:
-بيماران مبتال به آسم در صورت باردار شدن و يا بروز موارد جديد آسم در طي بارداري پس از تشخيص بايد ارجاع گردند.
-مشاوره مداوم در طي بارداري و پايش مداوم اين بيماران ضروري است. به طوري‌كه در صورت بروز هرگونه تغيير در سير بيماري تغييرات مناسب در درمان آنها انجام گردد.
-مادر بايد از مصرف دخانيات خودداري كرده و در معرض دود سيگار و ساير مواد دخاني، آلرژنها و عوامل محرک نيز قرار نگيرد.
-عدم درمان آسم بارداري خطرات جدي براي مادر و جنين به دنبال دارد، داروهاي توصيه شده در اين دستورالعمل براي مادر و جنين عارضه مهمي را سبب نميشوند.
پس از زايمان نیز بايد مادر به شيردهي تشويق گردد و استفاده از داروهاي رايج آسم در بارداری و شيردهي بالمانع است.
-حمله آسم شديد در بارداري يك وضعيت اورژانس است و بيمار بايد ارجاع و در بيمارستان درمان گردد
آسم و جراحی
علیرغم آنکه شواهدی وجود ندارد که خطر جراحی در افراد مبتال به آسم نسبت به جمعیت عادی بیشتر باشد، ولی میزان بروز برونکواسپاسم شدید و خطرناک حین جراحی در این بیماران نسبت به جمعیت عادی بیشتر است. بنابراین بهتر است قبل از جراحی های غیر اورژانس با توجه به علائم بالینی و تست های عملکرد ریوی، آسم بیمار به طور کامل کنترل گردد. در جراحی های اورژانس خطر تاخیر در انجام جراحی به منظور دستیابی به کنترل کامل در مقایسه با انجام فوری جراحی باید ارزیابی و مورد قضاوت قرار گیرد. لذا در این موارد ارجاع به سطوح بالاتر توصیه میگردد.
بیمارانی که به طور طولانی مدت از دوزهای بالای استروییدهای استنشاقی استفاده کرده اند یا در طی 6 ماه قبل از جراحی بیش از 2 هفته استرویید خوراکی مصرف نموده اند به دلیل خطر کریز بحران نارسایی آدرنال الزام است قبل و پس از عمل از هیدروکورتیزون استفاده نمایند. البته برای تمام بیماران ادامه درمان جراحی نگهدارنده آسم در این دوران ضرورت دارد.
